Και έτσι καθώς πίνει την τελευταία απολαυστική γουλιά από ένα υπέροχο τσάι με ελάχιστο γάλα εμπλουτισμένο με δύο κουταλάκια ζάχαρη, συνειδητοποιεί ότι μια περίεργη γεύση τού άφησε τελικά στον ουρανίσκο που δεν την είχε νιώσει ποτέ ξανά.

‘’Α, το κάθαρμα. Να δεις που αποπειράθηκε να με δηλητηριάσει,’’ σκέφτηκε. Και αυτή ήταν η τελευταία διεργασία του εγκεφάλου του, δευτερόλεπτα πριν αφήσει την τελευταία του πνοή.

Ο Joel θα ‘ταν δε θα ‘ταν πενήντα χρόνων αλλά φαινόταν πολύ πιο μεγάλος. Σε πλήρη αντίθεση δηλαδή με ό,τι συνέβαινε με τις περισσότερες συνομήλικές του γυναίκες που έδειχναν είτε σαν μεγάλες του θυγατέρες, είτε σαν μικρότερες αδερφές. Θες τα μαλλιά του που ήταν κάτασπρα ή και το ανάπηρο πόδι του που το είχε σπάσει σε έναν αγώνα skating και που παρ’ όλες τις ιατρικές προσπάθειες τού άφησε βαρύ κουσούρι και τέλος θες η παραίτησή του από τις χαρές της ζωής, τον έκαναν να μοιάζει κοντά εξηντάρης. Ήταν άδικο στο τέλος τέλος. Θα μού πεις, τι τα λες όλα αυτά τώρα που ο Joel οδεύει στας αιωνίους μονάς; Τι σημασία έχει η όποια του εμφάνιση πια; Εκτός και αν σαν συγγραφέας υπαινίσσεσαι κάτι που εγώ ο απλός αναγνώστης σου δεν το’ πιασα ακόμη. Αυτό είναι; Σωστά υπέθεσα; Αμ, σ’ έχω μάθει πια. Για να πεις κάτι, ποτέ δεν το λες στα ίσα. Το πας γύρω γύρω, από την περιφέρεια και πάντα με ομόκεντρους κύκλους  προς το κέντρο, στην ΟΥΣΙΑ δηλαδή…

Και επειδή σε έμαθα πια θα προσπαθήσω από την αρχή να μαντέψω ποιος είναι ο δολοφόνος του Joel. Αν δεν τα καταφέρω, τότε και τούτο το αστυνομικό σου εγχείρημα θα θεωρηθεί επιτυχές.

Αρχίζουμε λοιπόν…

Ο Joel είχε μια υπέροχη φάρμα στο Τέξας των U.S.A. που δεν θα την άλλαζε για όλα τα παλάτια των Εμίρηδων φίλων του και άλλων μεγάλο βασιλιάδων του Πλανήτη ΓΗ.

Αγροτόπαιδο από την τρυφερή του ηλικία, με τρελή αγάπη για τα ζώα και κυρίως για τα άλογα. Παραμύθι που βαυκάλιζε τα όνειρά του ακριβώς αυτό. Κάποια στιγμή να κτίσει μια τεράστια Φάρμα απίστευτης ομορφιάς, τόσο σαν τοπίο όσο και σε ποικιλία ζώων και φυτών…

Στα τριάντα έξη του χρόνια, το όνειρό του άρχισε να πραγματοποιείται αφού από μια καταπληκτική εύνοια της τύχης, η απέραντη άνυδρη και κατάξερη έκταση που κληρονόμησε από τους δικούς του και που δεν της έδωσε σημασία, άρχισε να βγάζει μαύρο χρυσάφι.

Η συνέχεια αναμενόμενη. Τα πετροδόλαρα θα έπεφταν βροχή οσονούπω. Δύο μεγάλες γεωτρήσεις που ανέλαβε ένας Αμερικάνικος κολοσσός ‘’έχτισε’’ δύο πετρελαιοπηγές που έβγαζαν τόσο πετρέλαιο ημερησίως, όσο 5-6 παρόμοιες άλλων πετρελαιοπαραγωγών στα Αραβικά Εμιράτα.

Τρελάθηκε ο Joel με την ανέλπιστη τύχη του αλλά σε… λογικά πλαίσια, που σημαίνει ότι δεν πήραν τα μυαλά του αέρα. Μπόρεσε να διαχειριστεί σωστά τον τεράστιο πλούτο του και να τον αυξήσει κι άλλο. Και επειδή ενός καλού μύρια έπονται, έβαλε μπρος την υλοποίηση της φάρμας που λέγαμε και που όταν και αυτό έγινε όλοι το αποκάλεσαν ΘΑΥΜΑ. Ήταν όντως ένα θαύμα. Πλήθος ανθρώπων απ’ όλη τη Γη συνέρεαν να τη θαυμάσουν.

Χιλιάδες ζώα άγρια και ήμερα, σπάνια και γνωστά, το ίδιο ακριβώς και φυτά, κοσμούσαν την μεγαλύτερη και ωραιότερη φάρμα των U.S.A..

Ένας εκ των πολλών υπαλλήλων της φάρμας, ειδικός στην μετάλλαξη από άγρια σε ήμερη κατάσταση αλόγων σπάνιας ράτσας κατάλληλων για ιπποδρομίες, είχε την φαεινή ιδέα, που έγινε και δεκτή, να υπάρχει ένα κάποιο εισιτήριο επίσκεψης με το οποίο ΘΑ υπήρχε και κάποια τάξη στο θέμα της επισκεψιμότητας πέρα από το διόλου ευκαταφρόνητο κέρδος. Εδώ που τα λέμε άλλο είναι να πληρώνεις για να θαυμάσεις κάτι, και άλλο να περιφέρεσαι δωρεάν. Στην πρώτη περίπτωση συνειδητοποιείς την αξία του το υπολογίζεις και το εκτιμάς περισσότερο.

Ο JOEL στα τριάντα πέντε του ήταν ένας βαθύπλουτος αλλά μαγκούφης Αμερικανός πολίτης.

Γνώρισε την μικρότερη αδερφή του εκπαιδευτή αλόγων που λέγαμε, την ερωτεύτηκε ξαφνικά (για εκείνη δεν ξέρουμε αν αισθανόταν το ίδιο), την παντρεύτηκε, έκαναν παιδιά και όλα καλά και ωραία.

Δεξί χέρι πια του Joel o κουνιάδος του, με αυξημένες αρμοδιότητες και υπευθυνότητες. Ήταν βέβαια ενθουσιασμένος. Δεν είναι και μικρό πράγμα να έχεις για αφεντικό τον ίδιο τον διάσημο γαμπρό σου, σύζυγο της μικρής σου αδερφής… Έπαιρνε λάμψη από την λάμψη του Joel και ευχαριστούσε την Μοίρα του για την ανέλπιστη καλυτέρευση της ζωής του. Δεν γινόταν να επιτύχει κάποιος κάτι καλύτερο.

Μα ο JERRY δεν ήταν JOEL,όλο και περισσότερες κουτουράδες έκανε, όλο και τα μυαλά του έπαιρναν περισσότερο αέρα από αυτόν που του αναλογούσε. Με αποτέλεσμα να δημιουργούνται θέματα στην ιεραρχία των πάμπολλων υπαλλήλων και κατ’ επέκταση στην σωστή λειτουργία των επί μέρους τομέων και τμημάτων του τεράστιου συγκροτήματος, που έμοιαζε με μια μικρή πόλη, με την ρυμοτομία της, τις πλατείες της, τα σινεμά της και το θέατρό της καθώς και το πασίγνωστο σε όλη την Υδρόγειο τσίρκο της. Δεν λένε ότι το ψάρι από το κεφάλι βρωμάει; Αυτό. Γιατί το κεφάλι τoύ Jerry ήταν διευθυντικό και αμέσως μετά απ’ αυτό του Κυρίου Γενικού. Τι σου είναι όμως μερικές συγγένειες! Το λιγότερο καταστροφικές. Το οποίο αφεντικό, επειδή αγαπούσε την κυρά του και ήξερε την αδυναμία της στον μικρότερο αδερφό της, έκανε πως δεν πολύ καταλάβαινε, τουλάχιστον στην αρχή. Μα το πράγμα άρχισε να γίνεται ορατό δια γυμνού οφθαλμού και πήρε, με κρύα καρδιά, την απόφαση να τού μιλήσει και γαία πυρί μειχθήτω, που λένε στο χωριό.

Και ποιος είδε τον Θεό κι δεν τον φοβήθηκε…

Διέρρηξε τα ιμάτιά του και αρνήθηκε την όποια ανάμιξή του σε ατασθαλίες και σκάνδαλα και απείλησε τον Joel με παραίτηση. Το αφεντικό λίγο ακόμη να έκανε φανερή τη χαρά του στο άκουσμα μιας τέτοιας προοπτικής. Δεν ήθελε βλέπεις να βάλει τον ίδιο του το γάμο σε κίνδυνο. Προσποιήθηκε τον απελπισμένο, με την τροπή που έπαιρναν τα πράγματα και υποσχέθηκε ότι η διακοπή της συνεργασίας τους θα ήταν προσωρινή μέχρι να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός των σχολίων και των κατηγοριών. Με τον τρόπο αυτό θα έδειχνε σε όλους, ότι κανείς μα κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο και ότι δίνει τεράστια σημασία ακόμη και στα κακόβουλα μέσα που μετέρχονταν οι διάφοροι κακοθελητές. Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκούσε να είναι τίμια αλλά και να φαίνεται.

Του χρύσωσε το χάπι αποζημειώνοντάς τον με μυθικό ποσό μα ο JERRY είχε γλυκαθεί πάρα πολύ από την εξουσία για να αρκεστεί σε οτιδήποτε άλλο κατώτερο των υποδιευθυντικών αρμοδιοτήτων τις οποίες μόλις απώλεσε.

Άγριο μίσος τον κατέλαβε και το ‘βαλε αμέτι μουχαμέτι να καταστρέψει το αφεντικό και γαμπρό του. Τα κάστρα εκ των έσω αλώνονται όσο μεγάλα και όσο άτρωτα και αν φαντάζουν.

Καιρό τώρα είχε δημιουργήσει δικές του κλίκες τις οποίες διεύθυνε, τόσο όταν ήταν εν ενεργεία όσο και τώρα που ήταν εκτός. Και ήταν αυτές οι κλίκες τόσο ισχυρές που και ο ίδιος ο Joel τις έτρεμε.

Σεισμός λοιπόν πολλών ρίχτερ στο συγκρότημα, με τα θεμέλια του να διαβρώνoνται επικίνδυνα. Ένας απλός αλογοεκπαιδευτής κατάφερε ό,τι δεν κατάφεραν οι Εμίρηδες κι οι άλλοι διευθυντάδες εταιρειών του μαύρου Χρυσού, αντίπαλοι του Joel.

Και το μίσος φούντωνε και η πλήρης κατάρρευση άρχισε να διαφαίνεται.

Κι’ ένα βράδυ που ‘βρεχε που ‘βρεχε μονότονα σαν από σαμποτάζ που ποτέ όμως δεν αποδείχτηκε ότι ήταν έργο του Jerry, η μια από τις δύο πετρελαιοπηγές πήρε φωτιά.

Και καλά η πετρελαιοπηγή που καιγόταν επί μέρες και καταστράφηκε ολοκληρωτικά. Αλλά και το πάρκο έβαλε λουκέτο, γιατί, να πάει ποιος στο εφιαλτικό τοπίο με την αποπνικτική ατμόσφαιρα και να εισπνεύσει την αιθάλη από το καμένο πετρέλαιο για να μην αναφέρουμε τις τρελές θερμοκρασίες που είχαν αναπτυχθεί;

Και βέβαια το να μην επισκεφτείς τη Φάρμα, μικρό το κακό. Τα χιλιάδες όμως ζώα που εγκλωβίστηκαν, ήταν που πλήρωσαν τα ανθρώπινο μίσος. Το ένα μετά το άλλο υπέκυπταν από την εισπνοή του φονικού νέφους που κάλυπτε σε μεγάλη έκταση την περιοχή. Αν δε, έπαιρνε φωτιά από τις υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύχτηκαν και η άλλη δεξαμενή, κινδύνευε μεγάλο μέρος της Πολιτείας. Που σημαίνει ότι πάση θυσία έπρεπε να μεταφερθούν (πού;) όσα από τα ζώα άντεχαν ακόμα, γιατί μίας ημέρας παραμονή ακόμη σε εκείνη την κόλαση και δεν θα έμενε ζωντανός οργανισμός στην αχανή Φάρμα.

Ευτυχώς (αν και δεν ταιριάζει τούτη εδώ η λέξη, μα πώς αλλιώς να χαρακτηρίσει κανείς την κόλαση) που σταμάτησε σαν από θαύμα με μια κατακλυσμιαία βροχή που έπιασε και ανέλαβε να ‘’καθαρίσει’’ τα ανθρώπινα αίσχη και να καταλαγιάσει την αιωρούμενη αιθάλη πολλά μέτρα πάνω από το έδαφος.

Ήταν όμως αργά πια για τη φάρμα. Το να προσπαθούσες να την αναστήσεις θα χρειάζονταν πολλά περισσότερα χρήματα από το να  την έφτιαχνες από την αρχή.

Ο JoeI χάρισε όσα από τα ζώα επέζησαν, σε άλλες φάρμες, γιατί ο ίδιος δεν είχε πια το κέφι να αναστήσει το όνειρό του που καταστράφηκε. Πενήντα χρόνων και αισθανόταν γέρος. Είχε καταρρακωθεί.

Η σύζυγος και αδερφή του ‘’φονιά’’ (πώς αλλιώς να χαρακτηρίσεις αυτό το ανθρώπινο κτήνος;) εγκατέλειψε τον άντρα της γιατί λέει δεν άντεχε να μοιραστεί μαζί του την κατάθλιψη που τον κατέλαβε. Έφυγε λοιπόν και αυτή. Εκείνο όμως που δεν έφυγε ήταν το μίσος του αδερφού της, όχι δεν είχε ακόμη ολοκληρώσει την εκδίκησή του. Εύρισκε θαυμάσια την ευκαιρία να σκοτώσει τον πρώην γαμπρό του, το πρώην αφεντικό του. Ποιος θα βρισκόταν να τον κατηγορήσει την στιγμή που καθημερινώς οι εργάτες έθαβαν εκατοντάδες ψόφια ζώα για το φόβο επιδημιών από την νεκρή σάρκα;

Έτσι ένα κτήνος της ιδίας συνομοταξίας με τον Jerry που εκτελούσε χρέη υπηρέτη στο Joel και ήταν πιόνι του, βρήκε την ευκαιρία μέσα στην κόλαση το Δάντε και σε αγαστή συνεργασία με τον ίδιο τον διάβολο που είχε πάρει ανθρώπινη υπόσταση, και έριξε το δηλητήριο στο τσάι του Αφέντη, που πήγε στον παράδεισο να συναντήσει τα αγαπημένα του ζώα που τόσο άδικα χάθηκαν όπως και ο ίδιος. Το όνειρο μιας ζωής χάθηκε μαζί μ’ αυτόν που το ονειρεύτηκε. Σε τι έφταιξε ένας αθώος άνθρωπος ένας ιδεαλιστής; Τι παιχνίδι τού έπαιξε μια ανελέητη σκληρή μοίρα, να δει το όνειρο να υλοποιείται αλλά και να καταστρέφεται;

ΓΙΑΤΙ;

Δεν βγαίνει νόημα.

Γιατί;

Αυτό το ‘’γιατί’’ δεν το απάντησε κανείς. Ούτε ο Jerry, που τιμωρήθηκε από το ίδιο το μίσος του, χάνοντας τα λογικά του… Σαν τι ωφελήθηκε όμως η ανθρωπότητα με μια τέτοια τιμωρία που υπέστη ένα ανθρώπινο κτήνος; Έναν κακοποιό, που μέσα στην τρέλα του δεν είχε και συναίσθηση του μεγέθους των εγκλημάτων που διέπραξε. Για να μην αναφερθώ στις ιατρικές περιποιήσεις που θ’ απολαμβάνει… Όσο να ‘ναι, εναπομείναντα χρήματα υπάρχουν. Είναι βλέπεις οι ΜΟΝΟΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΙ η αδερφή του κι αυτός!!!…