“Θυμάμαι…”, ένα ποίημα της Σοφίας Κιόρογλου

Θυμάμαι το φως σου.
Σε έλουζε μακάρια.
Μάλλον κάποιον Άγγελο κοιτούσες.

Δυό μάτια πολυέλαιοι έκαιγαν το ΤΩΡΑ
σαν αστραπές στιγμιότυπα
σκηνές η ζωή ενός λεπτού.

Κοιτούσες αλλού
μα εγώ σου φώναζα «Μην φύγεις».
Δεν άκουγες…

Τα λόγια που δεν μπόρεσες να μου πεις
ακόμη ψελλίζω μονάχη
μπροστά σε μια φωτογραφία
ελπίζοντας να ανταμωθούμε πάλι.

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη