Δεν αποκτάς επίσημη άδεια άσκησης αυτού του επαγγέλματος και επίσης δεν είναι καθόλου, μα καθόλου εύκολη η απόκτηση της άδειας αυτής. Χρειάζονται ιδιαίτερες προϋποθέσεις.

   Κατ’ αρχάς απαιτείται ιδιαίτερο ταλέντο κακοποιού. Πρέπει να είσαι αδίστακτος, ασυγκίνητος, να μισείς τον πλούσιο συνάνθρωπο, αλλά όχι απαραίτητα και τον πλούτο. Να ξέρεις καλά ΚΡΥΦΤΟ, καλύτερα από όταν το έπαιζες μικρός. Να είσαι τολμηρός, να ξέρεις να κρατάς μυστικά και από τη γυναίκα σου την ίδια και κατ’ επέκταση τους στενούς σου συγγενείς. Τις παρανομίες, στις οποίες ρέπεις, να τις ξέρουν ίσως κάνα δυo κολλητοί σου και LAST BUT NOT LEAST να μην είσαι άπληστος.

Τι εννοούμε με αυτό το τελευταίο; Ευχαρίστως να σου το εξηγήσουμε κι αυτό, εμείς που τα ξέρουμε όλα πια.

   Ας υποθέσουμε πως απαγάγεις κάποιον δυστυχή και για λύτρα ζητάς, απαιτείς, μυθικά ποσά, που σίγουρα, το ξέρεις, δεν θα τα πάρεις ποτέ. Ποτέ κανένας αξιότιμος συνάδελφός σου δεν τα πήρε.

Θα πει κανείς και τότε γιατί τα ζητάς; Μα καταφανώς για να δείξεις στο θύμα και τους ανάστατους δικούς του, ότι εσύ είσαι ένας μαφιόζος ολκής, που δεν παίζουν παιχνίδια μαζί του και δεν είσαι ένας φουκαράς φτωχό διάβολος, που για πρώτη φορά ίσως μετήλθε τέτοιων εγκληματικών πράξεων για να λύσει μια και καλή, όπως νόμιζε, το άλυτο πρόβλημα της φτώχειας του. Είσαι δηλαδή επαγγελματίας και σου, μου, του, δεν σηκώνεις.

Ναι μεν αυτά τα ξέρεις, αλλά ξέρεις επίσης ότι η απληστία έφαγε τη γάτα. Και σύντομα κουλάρεις. Κατεβάζεις και ξανά μανά κατεβάζεις το απαιτούμενο ποσό, γιατί είσαι και ένας φιλεύσπλαχνος Νονός που δείχνει κατανόηση εν μέσω κρίσης. Αυτό αφήνεις να εννοηθεί από τις κινήσεις σου, για να το λάβουν σοβαρά υπ’ όψιν οι δικοί και να βρουν τα λύτρα.

Μην παραλείψουμε να πούμε ότι είσαι αποφασισμένος για όλα. Και σε περίπτωση που δεις ότι το κακόμοιρο το θύμα σου είναι πιο έξυπνο από σένα, του κόβεις τα φτερά. Τι εννοούμε μ’ αυτό; Εσύ, δεν είσαι από κείνους τους μη επαγγελματίες που θα ενδώσεις στον πειρασμό της αντιπροσφοράς που μεγαλοφυώς σου πρότεινε. Έτσι;

 Εξηγούμαστε:

   «Πόσα ζητάς φίλε μου;» ρωτάει το θύμα σου (ε, τώρα, ας μη παίζουμε με τις λέξεις, θύμα σου δεν είναι ο άμοιρος;). Του λες το ποσόν και εκείνος ευθέως σου απαντά:

  «Τόσο χρήμα, το ξέρεις ότι δεν υπάρχει σε ρευστό, ούτε και μαζεύεται κατόπιν εράνου μεταξύ των συγγενών και φίλων, χέ@@@καν αν πεθάνω ή όχι». Δεν θα το πουν βέβαια, αλλά κομψώς φερόμενοι θα σφυρίξουν αδιάφορα, το λιγότερο.

   Εσύ δε θα απογοητευτείς σίγουρα γιατί λόγω της εμπειρίας σου γνωρίζεις καλά από τι υλικό είναι φτιαγμένος ο άνθρωπος. (Δεν σου λέω υπερβολές, κοίτα τον εαυτό σου π.χ.).  Σου προσφέρει όταν ξέρει ότι δεν έχεις ανάγκη και όταν καταλάβει ότι η ανάγκη σου  μεγάλη, καλή ώρα, θα σου πει ‘’ΔΕΝ ΕΧΩ.’’ Τόσο απλά και ανθρώπινα.

   Γι’ αυτό εγώ θα σου αντιπροτείνω κάτι άλλο, που αν είσαι έξυπνος -όπως και πιστεύω- θα το ασπαστείς.

   Θα ήθελα να σου πω πριν κάνω την πρόταση, ότι πιστεύω ακράδαντα ότι δεν είσαι εσύ ο αρχηγός που κινεί τα νήματα. Εκείνος κάθεται στον θρόνο του και έχει εσάς να βγάλετε το φίδι από την τρύπα παίζοντας και την ζωή σας κορώνα γράμματα. Από δε τα λύτρα θα πάρετε κάτι ψιλά. ΓΙΝΕ ΛΟΙΠΟΝ ΡΕΑΛΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΠΕΣ:

‘’ΕΓΩ, ΓΙΑΤΙ ΕΓΙΝΑ ΚΑΚΟΠΟΙΟΣ, ΑΠΟ ΦΙΛΗΣΥΧΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝΑ; Γιατί, τα παιδιά μου πεινάνε, γιατί δεν έχω δουλειά, γιατί δεν τους πάω τους κυβερνώντες, γιατί μαλώνω με την πεθερά μου αλλά δεν την βρίζω, αφού έχω την ανάγκη της παντοιοτρόπως και πολλά, πολλά άλλα επί μέρους’’.

   Σου κάνω λοιπόν τούτο εδώ το deal:

   Δίνω στα παιδιά σου πολύ περισσότερο φαγητό απ’ ό,τι χρειάζονται.

Βρίσκω μια δουλειά για σένα που ούτε στον ύπνο σου την είδες, μέσα στο ίδιο μου το εργοστάσιο, πολύ καλύτερη από αυτήν που είχες πριν σε απολύσουν, όπως μου είπες.

   Τα φέρνω έτσι που να πέσει η Κυβέρνηση που δεν γουστάρεις, εν μια νυκτί.

   Σε συμφιλιώνω με τον μπατζανάκη και την πεθερά σου, δίνοντάς τους ένα ποσό ελαφρώς υποδεέστερο αυτού που θα δώσω σε σένα. Έτσι θα πάρει την άλλη της κόρη και θα πάει να ζήσει στο χωριό της με τα γατιά και τα σκυλιά της μακριά από τα πόδια σου που όλο βρίσκεται μπερδεμένη.

   Αυτή είναι η βασική μου προσφορά, γιατί θα υπάρξουν και μπονάκια, πώς λέμε δωράκια; ΑΥΤΑ.

Σε αφήνω να το σκεφτείς.

   Γιατί, πες ότι δεν σε καλύπτω με την προσφορά μου και τελικά καταφέρνεις να αποσπάσεις από την οικογένειά μου παραδόξως, το ευκταίο αποτέλεσμα που ζήτησε ο αρχηγός. Νομίζεις ότι θα μπορέσεις να απολαύσεις τα ψίχουλα που θα πάρεις; Μόνος σου είπες, ότι εδώ και χρόνια είσαι υπό συνεχή παρακολούθηση, δυνάμει ύποπτος για ό,τι κακό συμβαίνει στον Τόπο τούτο. Εσύ το μπατηράκι, το ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ ΣΟΥ, πώς θα το δικαιολογήσεις; Όταν στα μπουζουξίδικα ξοδεύεις μεγαλοποσά με σκοπό να εντυπωσιάσεις τη δύσκολη γκόμενα, τι θα πεις; Ότι πέθανε ένας θείος σου από την Κορώνη και σου άφησε τεράστια περιουσία που δεν την είχε δηλωμένη; Και ‘’πού ‘ναι η αποδοχή κληρονομιάς που μας λες;’’ Θα ρωτήσουν. Και εσύ ποιών την νίσσα θα πεις: ‘’Μα στο Θεό σας. Τι αποδοχή να κάνω, αφού τα πήρα ιδιοχείρως τα χρυσάφο-ρουμπινικά του!!!’’

Θα σου απαντήσουν: ‘’Α, ώστε έτσι κακό παιδί; Για στάσου να καλέσουμε την ΕΦΟΡΙΑ σαν πρώτη μας κίνηση…’’

Και εσύ, μόνο στο άκουσμα ΕΦΟΡΙΑ, ΠΑΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΕΣΩΡΟΥΧΟ… Απεύχεσαι δοσοληψίες μαζί της.

   Μόνον οι μεγάλοι ευεργέτες του Έθνους μένουν στο απυρόβλητο. Είναι πάντα εκτός βεληνεκούς της.

   Επομένως αντιλαμβάνεσαι την σημασία και την ανωτερότητα της προσφοράς μου, την οποία ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΕΠΙ ΤΩ ΛΟΓΩ της ΤΙΜΗΣ ΜΟΥ ότι θα εκτελέσω κατά γράμμα; (Δεν είσαι βέβαια σε θέση να αντιληφθείς το τι σημαίνει λόγος τιμής, αλλά στο περίπου ίσως;)

   Κερδισμένος λοιπόν θα είσαι ΕΣΥ, αν με αφήσεις και φύγω. Υποτίθεται ότι σε ξεγέλασα, για να μην πάθεις απ’ αυτούς τα χειρότερα, ότι τους πρόδωσες και μα@@@@ες. Αν και τούτο ακόμη θα το παραβλέψουν όταν στο τέλος δουν τι έχω και γι’ αυτούς κρυμμένα στον ντορβά μου.

   Η προσφορά μου ισχύει μέχρι το πρωί στις 6.Και ξέρεις γιατί το λέω αυτό; Γιατί ΜΕΤΑ, δεν θα έχω την ανάγκη σου ούτε όμως και εσύ τη δική μου, διότι αφού δεν παίρνω τα φάρμακά μου που με κρατούν ζωντανό θα αποδημήσω εις Κύριον. Πεθαμένος, κοντολογίς, δεν θα σου είμαι άχρηστος; Απορώ μα την αλήθεια πώς και δεν συνέβη αυτό ήδη. Ίσως περνώ τη φάση των 2-3  ημερών παράταση, άμα τη λήξη του προϊόντος, αν γίνομαι αντιληπτός.

   Αυτά τα ολίγα είχα να σου προτείνω, μην αργείς, το καλό που σου θέλω, είναι η ευκαιρία σου. Αργότερα θα είναι πολύ αργά για δάκρυα Στέλλα, δι΄αμφοτέρους μας».

   Φαίνεται λοιπόν ότι ο απαγωγέας ήταν αρκετά έξυπνος (πάνω σ’ αυτήν του την εξυπνάδα πόνταρε ο απαχθείς )και άφησε από ‘’αμέλεια’’ λίγο ανοικτό το πορτί του κλουβιού. Και ο φυλακισμένος όπου φύγει-φύγει.

  Μέσα σε 15 ημέρες από τη στιγμή εκείνη η Εταιρεία και η Οικογένεια του, έδωσαν ένα τέτοιο γλέντι για την απελευθέρωσή του, που όλοι θα θυμούνται  για χρόνια. Και πιο πολύ από όλους, ο νέο-προσληφθείς υπάλληλος (εντέχνως μεταμφιεσμένος για λόγους ασφαλείας του) που γρήγορα έγινε το δεξί χέρι του αφεντικού. Κερδισμένοι αμφότεροι όπως το αφεντικό είχε διαβλέψει.

   Και βλέπουμε τη διαφορά με κάτι άλλες απαγωγές με δράστες ονόματα καραμπινάτα. που βλακωδώς φερόμενα κατέστρεψαν τις ευυπόληπτες οικογένειές τους αλλά και τις οικογένειες των φίλων τους. Το στίγμα του κακούργου, σαν μολυσματική ασθένεια, πήρε στις αρπάγες της και αυτούς. Το IQ των μεγάλο-νονών αυτών, ως φαίνεται, ήταν πολύ κάτω του μέσου όρου.