Σε κάποια Αυλίδα,

ενάντιοι άνεμοι,

δυσχέρειες έκτακτες

κι εμπόδια των θεών,

όλο θα αναβάλλουν τον απόπλου σου…

Μα εσύ, άπραγος, μη μείνεις…

Κυρίως,

μην ολισθήσεις σε ικεσίες,

προς τους μνησίκακους θεούς,

εκλιπαρώντας εύνοια

και ούριους ανέμους!…

Το ‘χουν συνήθεια,

στην χρεία,

οι θεοί,

αιματηρά να απαιτούνε ανταλλάγματα!…

Αθώες Ιφιγένειες ν΄ απαιτούνε…

Σε τούτες τις συναλλαγές, μην αφεθείς κι ενδώσεις…

Έτσι κι αλλιώς,

οι διαθέσεις των θεών,

πάντα, φριχτά, ευμετάβλητες!…

Έτσι κι αλλιώς, ο Κάλχας,

όλο εμπόδια στους οιωνούς

και δυσκολίες, θα βλέπει!…

Όμως εσύ, μη μείνεις άπραγος.

Μήτε θεούς να καρτεράς,

μητ΄ εύνοια ν΄ απαντέχεις!…

Κάνε τα όνειρα,

πανί,

για το ταξίδι σου

και γίνε εσύ

η εύνοια

και γίνε εσύ,

ο ούριος άνεμός σου!…

[Το Ποίημα «Αυλίδα»  του Τάσου Μάντζιου, έλαβε μέρος στον διαγωνισμό του Bonsaistories 2017 και διακρίθηκε με έπαινο. Η πρώτη δημοσίευση έγινε στις 30 Ιουνίου 2017 από το blog «Αιολικά Γράμματα». Ευχαριστούμε θερμά τον κο Μάντζιο για την προτίμηση της αναδημοσίευσης του ποιήματός του στη σελίδα μας και του ευχόμαστε συγχαρητήρια για τη διάκριση.]