“Ανθεκτικό όνειρο”, ένα ποίημα της Φιλαρέτης Βυζαντίου

Η βροχή
το ελικόπτερο στη νυχτερινή του πτήση
τα ”Σταφύλια της οργής” στο κομοδίνο
το καυτό τσάι δίπλα στη γριά -πολυθρόνα
κι εσύ
μια φιγούρα με μισόκλειστα μάτια
μαύρη μνήμη
κόκκινη ψυχή
και τη φωτιά να καίει το σκοτάδι σου

Πάλι μελαγχόλησα απόψε
Αν χιόνιζε ίσως ξαναγαπούσα το λευκό
Μα φέτος μόνον βρέχει
ακατάπαυστα
σαν ένα μοιρολόι δίχως επωδό
Μα φέτος μόνον το εκκρεμές ακούγεται
στους τοίχους της μοναξιάς μου
να γδέρνει τη σάρκα της απουσίας σου

Η βροχή
το ελικόπτερο που ξαναπερνάει
τα ποιήματά μου προσανάμματα
για την παλιά ξυλόσομπα
η άδεια κούπα του τσαγιού στη χούφτα μου
κι εσύ
ένα όνειρο ανθεκτικό χωρίς εισιτήριο επιστροφής

Απόψε ο χειμώνας δωροδόκησε τη ζωή μου
για μία εκ βαθέων εξομολόγηση
όλων των ατοπημάτων της
Κι εκείνη, ατυχώς, ενέδωσε

Είναι τόσο εύκολη η πλάνη στους καιρούς της απόγνωσης

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη