Γυρίζω στην Αθήνα. Δώδεκα μέρες απουσία από την Αθήνα και παρουσία στην Κέα. 13η μέρα επιστροφή. Έχω μια αρρώστια σαν αργή σήψη. Για κάθε αρρώστια υπάρχει γιατρικό. Για τη δική μου άραγε υπάρχει και ποιο είναι; Το σύμπτωμα: Ανικανοποίητη. Μόνο η φύση έχει ευεργετική επίδραση επάνω μου και τα ζώα, μέρος της φύσης που είναι. Θέλω να απαλλαγώ από την πραγματικότητα. Να μειώσω στο ελάχιστο τις ανάγκες μου και να φύγω. Μόνο αυτό σκέφτομαι, πώς να φύγω. Με κουράζει η οικογένεια, οι οικονομικές και κοινωνικές υποχρεώσεις. Αυτό τον καιρό ετοιμάζω ένα αφιέρωμα στον Κάφκα. Θα το δουλέψω με τους μαθητές μου, από τον Οκτώβριο. Μόνο αυτήν την υποχρέωση αναγνωρίζω ως δική μου. Και μόλις τελείωσα ένα τριπλό αφιέρωμα: Ντοστογιέφσκι-Τολστόι-Τσέχωφ. Ο Λ. Σεστώφ (Lev Shestov), ο Ρώσος φιλόσοφος και συγγραφέας, ανέπτυξε μια θεωρία για τον Ντοστογιέφσκι. Ότι, δηλαδή, όλος ο Ντοστογιέφσκι -το έργο του- βρίσκεται στο ‘Υπόγειο’. Ο άνθρωπος πρέπει να εναντιώνεται σε κάθε σύστημα που του περιορίζει την ελευθερία του. Αυτό πιστεύω ότι είναι το κυρίαρχο θέμα τού Ντοστογιέφσκι. Τώρα αν το ‘Υπόγειο’ συμβολίζει το σύστημα, τότε ναι, θα μπορούσα να δεχτώ ότι περιέχει, όλο το έργο του Ντοστογιέφσκι. Aν και η προσέγγιση του Σεστώφ στον Ντοστογιέφσκι δεν με βρίσκει σύμφωνη. Γράφω την Ιστορία του ‘Κοριτσιού με το μαντήλι’ αλλά δεν λέει να τελειώσει. Όλο νέες περιπέτειες, με αφορμή τη μητέρα της και τον μικρό της αδελφό. Αύριο το πρωί πρέπει να αντιμετωπίσω το σύστημα.
Εξαιρετικό!
Σοφία Κιόρογλου καλησπέρα. Ευχαριστώ.