Αυτό το ανεπαίσθητο φύσημα στην ωμοπλάτη μου χωρίς να υπάρχει πόρτα ανοιχτή ή κάποιο παράθυρο για να κάνει ένα κάποιο ρεύμα, με έχει κατά καιρούς και απασχολήσει στα γραφτά μου και με έχει προβληματίσει, να το πω.

Και να πεις ότι αυτό συμβαίνει μόνον όταν είμαι όρθια ή και καθιστή στην τροχοφόρα πολυθρόνα του γραφείου μου; να πω είναι θέμα στάσης του σώματος. Μα και ξαπλωμένη να είμαι και καλά σκεπασμένη με πάπλωμα, το περίεργο αυτό άγγιγμα του αέρα, αισθητό. Δε συμβαίνει συχνά βέβαια αλλά συμβαίνει. Πώς ακουμπάμε κάποιον στον ώμο, ένδειξη ότι κάτι θέλουμε να τού πούμε ή να τον χαιρετίσουμε με περίσσια οικειότητα και τρυφερότητα; Κάτι τέτοιο τέλος πάντων.

Το πήρα σαν κάτι το μεταφυσικό. Ως εάν κάποια ψυχή δικού μου ανθρώπου που έχει φύγει, νιώθει την ανάγκη μου και έρχεται κοντά. Μα πάλι αν ήταν έτσι, κάπως θα συνέχιζε την χειρονομία του αυτή. Τι δηλαδή; Φυσάει κοντά στην πλάτη μου, πάντα από αριστερά και πάπαλα; Τι καταλαβαίνει με αυτό;

Σκέφτηκα ακόμη μη και είναι καμιά εξωγήινη επίσκεψη σαν αυτές που κατά καιρούς έχω, αλλά τι νόημα έχει ένα φυσηματάκι χωρίς να μου δώσουν το στίγμα και το μήνυμά τους; Μήπως σαν να θέλουν να μού πουν ότι είναι κάπου κοντά μου και με χαιρετούν; Μπορεί…

Βλέπεις το ξέρουν καλά ότι μού είναι συμπαθέστατοι και αυτοί από τη μεριά τους το εκτιμούν που πιστεύω ακράδαντα ότι υπάρχουν, αν και  δεν γνωρίζω από τι είναι φτιαγμένοι, από ύλη όπως εμείς, ή είναι πνεύματα που κατοικούν στα άπειρα Σύμπαντα εκεί που ίσως και μείς μια ημέρα, ή νύχτα, πάμε. Αδύνατον να δεχτώ ότι μονάχα ο δικός μας ο πλανήτης κατοικείται, πώς να το κάνουμε ρε παιδί μου δεν το δέχομαι, είναι χαζό.

Έτσι εξηγείται και το πώς κινούνται με πυραυλική ταχύτητα και λίγα λέω. Σε μηδενικό χρόνο διασχίζουν κολοσσιαίες αποστάσεις που μόνο η σκέψη έχει αυτή τη δυνατότητα. Είμαι π.χ. τώρα εδώ και μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου πετώ στον Βόρειο Πόλο, ή και στον Νότιο, ανάλογα με το κέφι μου. Η σκέψη δεν έχει ούτε χρονικούς φραγμούς ούτε τοπικούς. Άρα η αστραπιαία -και κυριολεκτώ με το αστραπιαία- εμφάνιση και εξαφάνισή τους, σε αυτό οφείλεται και όχι σε μιαν ασύλληπτη για τα γήινα δεδομένα προηγμένη τεχνογνωσία και  τεχνολογία!

Δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων ψυχές, από καταβολής Κόσμου πιστεύω ότι κατοικούν σε αυτά τα Σύμπαντα, αφού τους έχει γίνει και ένα κάποιο ξεσκαρτάρισμα αυτού που λέμε Παράδεισος και Κόλαση από τους αρμόδιους φορείς. Θα υπάρχουν σίγουρα παραδεισένιοι Τόποι σαν τη Γη μας θα υπάρχουν και ξερότοποι. Πάντα το ωραίο αντιδιαστέλλεται με το άσχημο. Και μην πλατειάζω.

Συμβαίνει όμως σίγουρα και παίρνω όρκο, ότι λόγω του ότι σαν ψυχές δεν μπορούν να συνεννοηθούν με τον υλικό άνθρωπο τα έχουν καταφέρει να παίρνουν διάφορες μορφές που μάς μοιάζουν και κινούνται ανάμεσά μας χωρίς να το ξέρουμε, όπως λέει ο Λιακόπουλος που είναι γνώστης των πραγμάτων. Αφού εντέχνως μας λένε τι ακριβώς θέλουν από εμάς,  εξαφανίζονται αστραπιαία σαν ψυχές και πάλι, άυλες και αμόλυντες.

Αυτό είναι το πιστεύω μου και έχω δικαίωμα να το έχω, σαν ελεύθερος άνθρωπος που είμαι της υπέροχης εποχής μου. Αν ζούσα  το Μεσαίωνα, η Ιερά εξέταση θα με έκαιγε στην πυρά σαν μάγισσα ίσως, ή σαν μια αλλόκοτη ύπαρξη που μόλυνε το περιβάλλον με τις ιδέες της και έπρεπε να καεί για να εξαγνιστεί ο τόπος

Όμως είναι άδικο, γιατί εγώ, τίποτα από αυτά δεν είμαι. Απλά δεν είμαι και τόοοοσο χαζή να πιστεύω ότι μόνον εγώ και η παγκόσμια φαμίλια υπάρχουμε στο Σύμπαν ή μάλλον στα ΣΥΜΠΑΝΤΑ.

Και εδώ είναι το κλειδί. Οι Εξωγήινοι σαν πνεύματα που είναι, μπορούν και διαβάζουν την σκέψη μας σε όποια γλώσσα να είναι αυτή και σε όποια ντοπιολαλιά, μετατρέποντάς την σε μια ‘’διεθνοποιημένη’’ τρόπω τινά esperando, η οποία δεν διδάσκεται στα Σχολεία τους γεννιούνται με αυτήν την ιδιαιτερότητα. ΤΟ ΔΙΑΝΟΕΙΣΤΕ; Τα παιδιά τους δεν χολοσκάνε την ζαχαρένια τους στην εκμάθηση ξένων γλωσσών γεννιούνται με την γνώση. Τυχερά παιδιά! Ούτε εξετάσεις για lower ή  Proficiency, Michigan ή Cambridge που δεν είναι και ισόβιας ισχύος, αλλά πτυχία ανανεώσιμα ανά διετία. Ούτε είναι αναγκασμένα να καταφεύγουν σε λύσεις του τύπου greeklish που κατά πληροφορίες μου έχουν απαγορευτεί δια Νόμου από το Συμπαντικό Δικαστήριο επί ποινή εξοστρακισμού του όποιου παραβάτη εις το πυρ το εξώτερον. Σέβονται απόλυτα την διεθνοποιημένη τους λαλιά… ΟΥΦ…

Έτσι έχουσι τα πράγματα με τους φίλους μου του Σύμπαντος, που ΝΑΙ,  αυτοί ξανάρθαν. Δεν τους περίμενα είν’ η αλήθεια και τόσο γρήγορα, αλλά φαίνεται με εμπιστεύτηκαν από την τελευταία φορά που τα λέγαμε και να τους. Δεν τους είδα ακόμη. Τι μορφή θα πάρουν τη φορά αυτή δεν γνωρίζω, σίγουρα θα μού πουν. Ας περιμένω λοιπόν.

Το φύσημα στον ώμο ήταν πλέον μεταφράσιμο. Σήμαινε «γεια σου γήινη φιλενάδα, τι χαμπάρια;»

«Γεια σας αστέρια μου, ας ήξερα, ας μου λέγατε από πούθε ερχόσαστε και πώς τα βλέπετε τα πράγματα να εξελίσσονται στον όμορφό μου πλανήτη και θα σας το χρώσταγα».

«Θα σου πούμε, μην αγχώνεσαι. Ρίξε μια ματιά στην T.V.. Τον βλέπεις εκείνον τον τύπο που το παίζει ρεπόρτερ με το μαρκούτσι στο χέρι;

Ε, λοιπόν ΕΓΩ είμαι αυτός και δεν θα το πιστέψεις κανένας από όσους ρωτώ δεν θέλει να απαντήσει. Αν όμως ήξεραν ποιος είμαι στ΄ αλήθεια, θα ήταν ίσως πιο καταδεκτικοί. Μα τι αγένεια που την έχετε οι άνθρωποι, μόνο ξύλο που δεν μού έδωσαν».

«Και εσείς; Όταν σας ρωτάμε μάς δίνετε σαφείς απαντήσεις; Όλο ασάφειες, θολωμένα νερά και αοριστίες: ‘’ήρθαμε από άλλο σύμπαν’’. Και αυτό σημαίνει τι; Ποιο είναι το Σύμπαν αυτό κύριοι; Τι ξέρουμε για τη ζωή σας; Εικασίες μόνον και ικεσίες  για να μας πείτε την αλήθεια.

Εμείς εδώ στη Γη συνηθίζουμε να λέμε ότι ’’ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο’’ εσείς άραγε Ήλιο έχετε; Μάλλον όχι, τι να τον κάνουν τον ήλιο οι ψυχές!

Έτσι εξηγείται και η κρυψίνοιά σας.

Για σκεφτείτε το λιγότερο εγωιστικά. Γνωρίζετε την Νεότερη και την Παλαιά Ιστορία μας και την μυθολογία μας ακόμη που τής  αλλάξατε τον αδόξαστο με τις διορθώσεις που κάνατε σε άλλα κεφάλαια, ανατρέποντας όλα τα πιστεύω μας εκατοντάδων και χιλιάδων (με το δικό μας μέτρημα έστω) ετών.

Δε θα έπρεπε ευγενώς φερόμενοι να κάνετε, στο περίπου κι εσείς κάτι;

Ορίστε τώρα. Κυκλοφόρησε μια φήμη ότι ένας κυκλώνας που κτύπησε την Ελλάδα δεν είναι στην πραγματικότητα κυκλώνας αλλά ένα από τα υπερμεγέθη διαστημόπλοιά σας βγήκε εκτός τροχιάς από κάποια βλάβη και τα αέρια που εκλύει μοιάζουν με ακραίο καιρικό φαινόμενο. Να γιατί οι διάφοροι Αρναούτογλοι δεν είναι καθόλου σαφείς στις προβλέψεις τους.

Μετεωρολόγοι είναι οι άνθρωποι όχι εξωγηινολόγοι για να ξέρουν πώς αντιδρούμε ή δεν αντιδρούμε σε κάτι τέτοιες δύσκολες καταστάσεις δυσλειτουργιών των μεταφορικών σας μέσων. Και επί τη ευκαιρία να σας ρωτήσω, αφού είστε όπως υποθέτω άυλοι, τα διαστημόπλοια τι τα χρειάζεστε, τι μεταφέρετε με αυτά;

Δεν θα έπρεπε λοιπόν, το λιγότερο που θα μπορούσατε να κάνετε για μας, με μια σας ανακοίνωσή στο ίnternet να μας καθησυχάζατε,  για να μην κλείνουμε και τα σχολεία μας και μόνο στην σκέψη ότι θα μας κτυπήσει ο κυκλώνας που δεν είναι κυκλώνας;

Είναι βέβαια επόμενο, με  την συχνότητα που μας επισκέπτεστε να συμβαίνουν και μερικές στραβές, δεν είστε και σεις Θεοί -ή είστε;- αλλά επαναλαμβάνω, ας μην τις εκλαμβάνουμε τις στραβές σας και σαν ακραία φαινόμενα του καιρού, που μας κάνουν μόνο στα καταφύγια να μην  τρέχουμε να κρυφτούμε ακούγοντας από τους ειδικούς ανεμολόγους  ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για το τι θα συμβεί.

Τι στην ευχή, δεν περνάτε από ΚΤΕΟ τα οχήματά σας, ένα μικρό σέρβις έστω, για να μην τραβάμε από παρανόηση όλα αυτά τα κουφά; Και όχι τίποτα άλλο αλλά σε λίγο θα τους δούμε τους ‘’ειδικούς’’ μας ανεμολόγους να διαπληκτίζονται μεταξύ τους για το πώς και το γιατί ήρθε ο κυκλώνας  ή δεν ήρθε, ακριβώς όπως γίνεται με τους σεισμολόγους και τις άλλες επιστήμες που ασχολούνται με τα φυσικά φαινόμενα. Γι ‘αυτό, αν έχετε και παρωχημένης τεχνολογίας πλοία, κοινώς σακαράκες, καλό θα ήταν να τα αποσύρετε από το διάστημα. Μου περνάει από το μυαλό, μη και εσείς σαν εμάς περνάτε καμιά οικονομική κρίση και δεν έχετε την πολυτέλεια των κινήσεων που είχατε κάποτε …Αν σας συμβαίνει κάτι τέτοιο να μας το πείτε, θα δείξουμε πλήρη κατανόηση, ξέρουμε πια από κρίσεις.

Αλλά ομιλώ ομιλώ και εσάς δεν ακούω να μού λέτε σαν τι με θέλετε τούτη τη φορά;»

«Μα μήπως και αφήνεις να σταυρώσουμε λέξη ρε φίλε; Αμάν και τι φλυαρία η δικιά σου!

Έχω διαπιστώσει που λες, ότι το ελάττωμα του ομιλείν non stop,  το έχετε όλοι οι άνθρωποι λίγο πολύ. Τα ουσιώδη είναι ελάχιστα, τι χρειάζονται οι σάλτσες και το μπλα μπλα; Μα να μην διδάσκεστε καθόλου από του ίδιους τυς αρχαίους σας προγόνους το σοφό εκείνο ‘’ουκ εν τω πολλώ το ευ’’; Πώς και σε τίποτα δεν τους μοιάσατε; Τι στην ευχή, μεταλλάχθηκε και το DNA σας; Εμείς, μέχρι τώρα ακόμη, αναρωτιόμαστε και απορούμε πώς ένας Πολιτισμός σαν τον απαράμιλλο δικό τους μας άφησε χρόνους. Ναι μεν παινεύεστε γι’ αυτόν, ναι μεν τον μνημονεύετε με την πρώτη ευκαιρία, μα για να τον  μιμηθείτε ούτε λόγος. Βρε σάς τα λέει ο Ευριπίδης, σάς τα λέει ο Σοφοκλής, ο Σωκράτης, ο Πλάτων, καθώς και ο πλακατζής αθυρόστομος Αριστοφάνης, θαυμάζετε τις λέξεις τους μα για να διδαχτείτε, δεν δύναστε. Γιατί το κάνετε αυτό βρε αλλοπρόσαλλα όντα; Εδώ εμείς, που όσο να’ ναι δεν τίθεται καν θέμα σύγκρισης ακόμα και με Εκείνους, (νηπιαγωγείο μπροστά στην δική μας γνώση Πανεπιστημιακού επιπέδου) και πολλές από τις αρετές τους, τις αντιγράφουμε. Απλά από ΣΟΦΟΙ γινόμαστε ΠΑΝΣΟΦΟΙ».

«Να σε διακόψω λίγο φίλε εξωγήινε, την μετριοπάθεια την έχετε ακουστά σαν λέξη, σαν έννοια; Άφησε βρε παιδάκι μου να σας παινέψουμε εμείς, όχι μόνοι σας να ευλογείτε τα γένια σας που λέμε. Αυτή σας η αυτοπροβολή, μοιάζει σαν να θέλετε να πειστείτε και οι ίδιοι για τα λεγόμενά σας. Είναι σημάδι παρακμιακό και να το προσέξετε. Τι τα θες; Είτε σάρκινο είναι ένα ον, είτε πνεύμα, τα ελαττωματάκια του τα έχει.

Αλλά να που ξεφύγαμε και πάλι.

Λοιπόν τι με θέλετε τη φορά αυτή;»

«Αν δεν ήσουνα τόσο πολυλογού θα σού το είχα πει εδώ και ώρα. Το είχες βέβαια μισοκαταλάβει. Για τον κυκλώνα ήθελα να σου πω. Δεν θέλουμε να ανησυχείτε. Δεν θα πάθετε τίποτα από λίγο  παραπανίσιο αέρα που βγαίνει από τις απύθμενες δεξαμενές του αερόπλοιού μας. Ούτε τσουνάμια, ούτε τυφώνες τύπου ΤΕΧΑΣ με τις καταστροφικές τους συνέπειες, όπου   ισοπεδώνονται ολόκληρες πόλεις. Αλλά τι τα θέλεις, σπίτια είναι αυτά τα χαρτοκατασκευάσματα προκάτ; Τι φταίει ο τυφώνας που είναι δεμένα σε πασάλους αντί θεμελίων όπως τα σωστά οικοδομήματα και τα παίρνει ο δυνατός άνεμος όπως παίρνει και τα λόγια σας. Το ξέρει αυτό ο τυφώνας και σπάει πλάκα στις περιοχές αυτές. Είδες ποτέ κανένα κανονικό σπίτι να διαλύεται; Κανένα πορτοπαράθυρο μόνο που ίσως ξεχάστηκε αμαντάλωτο και άλλο ουδέν».

«Τώρα γιατί μας προσβάλλεις; Μα να μη βρίσκεις να πεις μια κουβέντα καλή για πάρτι μας, γιατί αυτό το μένος; Έχετε προηγούμενα με τα μας;»

«Η αλήθεια είναι ότι είμαστε λίγο ψιλοθυμωμένοι με την επιπολαιότητά σας. Και μια και με ρωτάς θα σου πω. Όχι βέβαια πως ελπίζουμε θα βαδίσετε επί τα βέλτιω, αλλά είπαμε, θα σου πω, αφού θέλεις και καλά να μάθεις.

»Γιατί λοιπόν, ενώ ο Πανίσχυρος και Πάνσοφος Θεός όλων μας σας έστειλε από μεγάλη Του καλοσύνη και εύνοια ίσως, να ζήσετε στον ωραιότερο Πλανήτη του Κόσμου όλου, εσείς κάνετε ό, τι περνά από το χέρι σας για να τον καταστρέφετε, ανοίγοντάς του πληγές που κάνουν αιώνες να επουλωθούν και άλλες που δεν θα κλείσουν μάλλον ποτέ; Πώς το καταφέρνετε αυτό; Μού λες; Εμείς με το σοφό μας το μυαλό και δεν το κατανοούμε. Πράγματι χρειάζεται μεγάλη μαεστρία και ταλέντο η συνειδητή αυτοκαταστροφή. Μα να ξέρετε πρέπει, ότι έτσι και τα καταφέρετε και μια ημέρα καταστρέψετε τον Πλανήτη και τον εαυτό σας, οι ψυχές σας θα κακοπεράσουν σε όποιο από τα σύμπαντα οδηγηθούν. Το μόνο σίγουρο αυτό. Πουθενά, μα πουθενά όμως, δεν συγχωρείται η αγνωμοσύνη, η αχαριστία. Άλλο τίποτα θέλεις;»

«Τι να σου πω. Αυτό το δασκαλίστικο ύφος σου μου την δίνει, όλο με την συμβουλή μα και την κακιά κουβέντα στο στόμα είσαι. Όλο οι άλλο φταίνε εσείς ποτέ. Εμείς και τα λάθη μας παραδεχόμαστε και ΣΥΓΓΝΩΜΗ ξέρουμε να ζητάμε. Μεγάλο πράγμα η συγγνώμη φίλε εξωαποτέτοιε μου.

Στο τέλος τέλος, εκατομμύρια αστεριών στο Στερέωμα, πηγαίνετε και κάπου αλλού. Ως και ο μικρός πρίγκιπας του Εξυπερί έχει δικό του πλανήτη. Εμείς μπουχτίσαμε πια από ξένους συμβουλάτορες που μας συμβουλεύουν και γι’ αυτό πάμε κατά διαβόλου.

Αλήθεια Εξαποδούς έχετε και εσείς στο ΣΥΜΠΑΝ ΣΑΣ;»

«Μα και βέβαια ΝΑΙ. Αλλιώς πώς θε να ‘χαμε μέτρο σύγκρισης καλού, κακού; Τα πάντα εν Σοφία εποίησε ο Ύψιστος».