«Έτσι απλά…», ένα ποίημα της Ασημίνας Λεοντή

Σε θεώρησα πεπρωμένο φυσικό

ενός φεγγαριού παρόρμηση.

Τις νύχτες σε ζωγράφιζα

φωτάκι μαγικό.

Σ’ ένα λεύκωμα σε κράτησα

είδωλο λατρευτικό.

Σαν προϊστορίας γέννα…

που σκάλωσε σ’ ένα παρόν κουβάρι.

Και να σε ξετυλίξω πώς;

Όχι… Προτίμησα μια λύσσα, που σκοτώνει με ιλίγγους τους μύθους.

 

Ω όνειρά μου Κύκλωπες σε μονόφθαλμους ορίζοντες.

Πάλι σκόνταψα…

Πάλι μονολογούν τα παραμύθια για μακρινές μεταμφιέσεις.

Χαμένες στα Δουνάβια ορυκτά

των βρασμών μιας ίριδας.

Λατρεμένη μου θεά κι αυτή,

Ηττήθηκες απ’ τις κοσμογονίες.

Σημάδι ανωριμότητας των πόθων.

 

Γι’ αυτό σ’ έκλεισα

σε μια μπρούντζινη κορνίζα,

αυτή των εισαγωγικών.

Να’ χει ο λόγος μια βαρύτητα

στο τελευταίο οχυρό σου.

Σ’ έχτισα ασάλευτη οπτασία

στις μυστικές γωνιές

του πρίγκηπα Πόε!

Γέμισα ρωγμές τους τοίχους…

Μάρτυρες… να σε κοιτούν… Έτσι…

Έτσι απλά για να με λέω… πόνο.

Ίσως σας αρέσει και

2 Σχόλια

  • Μαριάννα Γληνού
    11 Σεπτεμβρίου 2018 at 20:52

    Απλό είναι αυτό, Ασημίνα; Μπα! Το λένε “πόνο”! Μού άρεσε..

  • Christine Themas
    21 Οκτωβρίου 2018 at 18:50

    Υπέροχο το ποίημά σου, γλυκιά μου Ασημίνα, συγχαρητήρια! Έτσι απλά… με άγγιξε μέχρι δακρύων!

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη