Η ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΒΡΕΦΟΥΣ

Εννέα η ώρα. Η βόμβα σε πέντε λεπτά.

Ο καμικάζι καραδοκεί μες στο αμάξι του.

Σε πέντε λεπτά ο διάολος δηλώνει παρών.

Εννέα και ένα λεπτό. O χρόνος βιάζεται.

Μπροστά ένα ζευγάρι χαζεύει τη βιτρίνα,

ο παππούς πέφτει, κανείς να τον σηκώσει.

Εννέα, δύο λεπτά και οκτώ δεύτερα.

Την περιμένει με ανθοδέσμη στη γωνία,

αυτή κρύβεται, αλλάζει πορεία, αυτός εκεί.

Εννέα, τρία λεπτά, δεκαεφτά δεύτερα.

Κλαίει στο παγκάκι. Την πλησιάζει γλυκά,

φεύγουν, ξέχασε το σακίδιο και γυρνούν.

Εννέα, τέσσερα λεπτά, είκοσι δεύτερα.

Το πούλμαν έπαθε βλάβη. Κατεβαίνουν.

Απόψε οι ειδήσεις θα πουν τους αριθμούς.

Εννέα και πέντε. Αυτή! Με αυτοκίνητο…

ανυποψίαστη προς τον καμικάζι; Πιο κοντά…

‘Φύγεεε’, αναφωνώ. Ακαριαία τον βλέπει,

αρπάζει και ρίχνει το βρέφος στο δρόμο.

Το βρέφος κρατώ καθώς την παίρνουν

νεκρή. Το νιώθω πως μου χαμογελά

με τα συντρίμμια των σαγονιών της.

[Από την Ποιητική Συλλογή ‘Περί Ουσίας και Περιουσίας’, Εκδόσεις ΠΑΡΓΑ, Λευκωσία-Αθήνα, 2010.]

THE BABY´S MOTHER

Nine o clock. The bomb will explode in five minutes.

The kamikaze in his car is ambushing and watching.

In five minutes the devil will show his bloody presence.

Nine o clock and a minute. Time is in a hurry.

He sees a young couple staring at a shop window,

a grandpa who falls, not a hand to help him get up.

Nine o clock, two minutes and eight seconds.

At the corner, one holds flowers to welcome her.

She escapes; takes another direction. He still waits.

Nine o clock, three minutes and seventeen seconds.

Sitting on a bench, she is weeping. He approaches quietly,

they leave, she forgot her backpack, they come back.

Nine o clock, four minutes and twenty seconds.

The coach stops due to damage. Passengers step down.

Evening news we’ll let us know the number of victims.

Nine o clock. In a car… she couldn’t imagine

the kamikaze… she drives close to him, closer.

‘Protect yourself’, I voice aloud. She sees kamikaze

at once, she grabs her baby and throws it on the road.

Ambulance men carry her corpse; now her baby

is safe in my hands. I feel she smiles to me

with the crashed fragments of her chin.

[From Joseph Josephides’ Poems’ Collection ‘ON ESSENCE AND PROPERTY’, Parga Publications, Nicosia-Athens, 2010.]

Translated in English by the poet himself, i.e. Joseph S. Josephides.

LA MÈRE DU BÉBÉ

Neuf heures. La bombe explosera en cinq minutes.

Le kamikaze dans sa voiture entoure et regarde.

En cinq minutes, le diable montrera sa présence sanglante.

Neuf heures et une minute. Le temps s’épuise vite.

Il voit un jeune couple qui regardent une vitrine,

Un pépé tombe, aucune main pour l’aider à se lever.

Neuf heures, deux minutes et huit secondes.

Sur le coin en tenant des fleurs, il l’attend de venir.

Elle se cache, prend une autre direction. Il est toujours là.

Neuf heures, trois minutes et dix-sept secondes.

Sur un banc, elle pleure. Il s’approche d’elle calmement,

ils partent, elle a oublié son sac à dos, ils reviennent.

Neuf heures, quatre minutes et vingt secondes.

Le bus a subi un dommage soudain. Les passagers sortent.

Sur les nouvelles du soir nous entendrons le nombre de victimes.

Neuf heures. Dans une voiture … elle ne pouvait pas imaginer

Le kamikaze … Elle conduit près de lui, plus près.

«Protégez-vous», je le répète à haute voix. Elle voit kamikaze,

tout de suite, elle attrape son bébé et le jeter sur la route.

Les hommes d’ambulance portent son cadavre;

son bébé, là, en toute sécurité entre mes mains. Je sens

qu’elle me sourit en utilisant les débris de son menton.

[Sur la collection Poésie ‘LA SUBSTANCE ET DE PROPRIÉTÉ’, Publications Parga, Nicosie-Athènes 2010]

Traduction par Iosif S. Iosifidis et Andreas Hadjiyiasemis.