Με τη Λένα μετράμε κοντά τέσσερα χρόνια γνωριμίας. Ο… «έρωτάς» μας ήταν διαδικτυακός! Εγώ τότε έγραφα ελαφρά δοκίμια για τη στήλη μου «Ό,τι γυρίζει γύρω μας» κάπου αλλού, εκείνη με διάβαζε και γελούσε με την ψυχή της, μιας και λατρεύει το χιούμορ! Ξεκίνησε να σχολιάζει τα γραπτά μου, το ένα έφερε το άλλο, και εδώ και σχεδόν ένα χρόνο γράφει εκείνη για μένα στη «Λόγω Γραφής» και τη Σειρά της «Της Λένας τα διηγήματα» κι εγώ την απολαμβάνω.

Η Λένα είναι φίλη με απαιτήσεις και αυτός είναι ένας από τους λόγους που την αγάπησα περισσότερο, μιας και μοιάζουμε στα σημεία… Άνθρωπος πολύ δοτικός η ίδια, αναμένει ως αντίδωρο τουλάχιστον τα ίσα, αν όχι και περισσότερα, από εκείνους που διαλέγει για φίλους της. Δύσκολη -παρά την πρώτη εντύπωση που ξεγελάει-, αρκετά κλειστή, υπερβολικά ευγενής για τα δεδομένα της σημερινής κοινωνίας (απαντάει ακόμη και στις δικές μου ερωτήσεις στον πληθυντικό), τολμηρή, συνειδητοποιημένη, δεν εμπιστεύεται εύκολα, αν όμως την κερδίσεις θα γίνει χαλί να την πατήσεις.

Όταν πρωτοείδα τη φωτογραφία της και αντιλήφθηκα ότι έχει περάσει την πρώτη της νεότητα, στενοχωρήθηκα. Άθελά μου σκέφθηκα πως κάποιες φορές η ζωή φέρνει κοντά μας όμορφους ανθρώπους λίγο πιο αργά απ’ ότι θα επιθυμούσαμε…

Αν ήταν άνδρας νομίζω πως ο χαρακτηρισμός «ντιστεγκέ» θα της ταίριαζε γάντι. Είναι το κορίτσι που μεγάλωσε στον απόηχο της αίγλης της παλιάς Αθήνας και η στάση της αποπνέει έναν αριστοκρατικό αέρα. Σπούδασε πιάνο, έγραψε μουσική, τραγούδησε, έζησε κι έπειτα αποφάσισε να γράψει. Κι έκτοτε δεν σταμάτησε το μελάνι της να ρέει. Σαν να έχει κάνει μια συμφωνία μυστική με την έμπνευση, γράφει ασταμάτητα. Εξέδωσε βιβλία, έγραψε σε στήλες, πήρε μέρος σε λογοτεχνικές δράσεις, βραβεύτηκε για το έργο της πολλάκις.

Η Λένα είναι μαζί μου από τα πρώτα μου βήματα στη Λόγω Γραφής. Με την πάροδο του χρόνου μοιραστήκαμε στιγμές πολύ προσωπικές, έννοιες αλλά και χαρές. Ναι, αναμφίβολα η Λένα Μαυρουδή-Μούλιου είναι ένας «Όμορφος Άνθρωπος». Έχει κερδίσει την αγάπη μου και τον σεβασμό μου με την αξία της και χαίρομαι που τη φιλοξενώ σήμερα σε αυτή τη στήλη.

Επέλεξες να συστηθείς  στον κόσμο των γραμμάτων σε μια ηλικία ώριμη. Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να αποτυπώσεις αυτές τις εμπνεύσεις; Με πολύ τακτ είναι η αλήθεια λέτε ‘’σε μια ηλικία ώριμη.’’ Εγώ θα έλεγα ότι πιο ‘’ώριμη’’ δεν γίνεται!

Τι με οδήγησε λοιπόν να κάνω αυτό το ταξίδι;

Έχω πάμπολλες φορές πει, ότι απ’ ό,τι θυμάμαι τον εαυτό μου  πάντοτε έγραφα μουσική. Αφ’ ής στιγμής όμως αυτό το πράγμα έγινε δύσκολο λόγω διαφόρων οικογενειακών υποχρεώσεων, το κενό που δημιουργήθηκε ήταν μεγάλο και έπρεπε να καλυφθεί με άλλου τύπου γραφή. Δεδομένου δε ότι ο Χρόνος μου ο ελεύθερος ήταν τώρα μεγάλος, το ταξίδι που απολάμβανα με την άνεσή μου ήταν η αποτύπωση στο χαρτί των αναμνήσεών μου που οι περισσότερες ήταν βέβαια βιωματικές. Σιγά-σιγά οι βιωματικές έκαναν παρέα με φανταστικές και έτσι οι ήρωές μου έγιναν οι φίλοι που μου κρατούν συντροφιά, διώχνοντας από τη ζωή μου και την υπόνοια ακόμη μοναξιάς. Με την εξής όμως ειδοποιό διαφορά. Όταν ήμουν ή είμαι στενοχωρημένη, ούτε αυτούς τους φίλους θέλω στη ζωή μου, ούτε και μπορώ να γράψω μιαν αράδα. Στέλνω τη γραφή σε διακοπές διαρκείας και μόλις η διάθεσή μου βελτιωθεί την καλώ και εκείνη επιστρέφει με τις βαλίτσες της γεμάτες ιδέες, πιάνοντας το νήμα από κει το άφησε φεύγοντας. Να ‘ναι καλά…

Διάλεξες να εκθέσεις τις  γραφές σου δημόσια, με την έλευση της κρίσης. Πώς λειτούργησε η κρίση ως καταλύτης σε αυτή σου την απόφαση; Η κρίση δεν έπαιξε απολύτως κανέναν ρόλο στη δική μου ενασχόληση με το γράψιμο. Με πόλεμο ή μη, με ειρήνη ή μη, γράφω, αρκεί όπως είπα, να είμαι καλά από διάθεση. Είναι ο μόνος τρόπος που με γεμίζει, λαμβανομένου υπ’ όψιν του γεγονότος ότι ούτε η μπιρίμπα με ελκύει, ούτε η TV.

Από πού πηγάζει η ανεξάντλητη έμπνευσή σου για τα θέματα των έργων σου; Από πού πηγάζει ρωτάτε; ΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗ ΖΩΗ. Χιλιάδες τα ερείσματα, δεν έχω παρά να διαλέξω Και εδώ να ομολογήσω, ότι  στο θέμα επιλογής το τάσι της ζυγαριάς γέρνει, σ’ αυτό που λέμε στα ελληνικά, ‘’humor’’. To λατρεύω.

Σε ποιες ηλικίες θεωρείς ότι απευθύνονται τα βιβλία σου και γιατί; Τα έργα μου, είτε είναι νουβέλες και μυθιστορήματα, είτε διηγήματα, δοκίμια και άρθρα, απευθύνονται στους πάντες. Που σημαίνει σε νεαρούς και νεαρές μέχρι σε ώριμους κυρίους και κυρίες σαν ελόγου μου.

Ποιες είναι οι διδακτικές σου αφετηρίες και πόσο σε επηρέασαν στο συγγραφικό σου έργο; Οι διδακτικές αφετηρίες την μόνη βοήθεια που προσφέρουν στο θέμα της γραφής είναι η εξής: όσο πιο σωστές τόσο πιο καλή η αποτύπωση της έμπνευσης στο χαρτί από την άποψη της γλώσσας. Μα  ο καταλύτης  είναι το ταλέντο, η φρεσκάδα, και κυρίως η ζωντάνια και η αποφυγή του μιμητισμού. Και βέβαια Η Αγάπη για δημιουργία.

Ονόμασε τους αγαπημένους σου δημιουργούς από τον ευρύτερο χώρο των γραμμάτων κα των τεχνών που σε επηρέασαν να γίνεις αυτό που είσαι σήμερα. Σαφώς και είχα τις προτιμήσεις μου τόσο μεταξύ των κολοσσών της μουσικής και της ζωγραφικής όσο και της Λογοτεχνίας. Βελτίωσαν την αισθητική μου αλλά να με επηρεάσουν σ΄ αυτό που όπως λέτε είμαι σήμερα δεν νομίζω. Τι είμαι δηλαδή σήμερα; Κακό πράγμα το ανέβασμα του καλαμιού, παιδιά, προσοχή.

Τι ρόλο θεωρείς πως παίζει η ακαδημαϊκή και η κοινωνική μόρφωση για έναν λογοτέχνη; Η Ακαδημαϊκή μόρφωση σε συνδυασμό με το ταλέντο (επιμένω στη λέξη), παίζει ρόλο, ναι. Σκέτη η μόρφωση δεν παίζει απολύτως κανέναν ρόλο. Γνωρίζω τέρατα μόρφωσης που δεν μπορούν να γράψουν ένα άρθρο και παιδάκια 15 ετών που γράφουν διηγήματα  που σε αφήνουν ενεό με την ευρηματικότητά τους και την φρεσκάδα τους.

Εκείνο που μετράει είναι να έχεις διαβάσει πολύ, να ξέρεις τους κανόνες του παιχνιδιού, να έχεις ταλέντο, (γίνομαι κουραστική) η έμπνευσή σου να χαρακτηρίζεται από  πρωτοτυπία και κυρίως να έχεις στυλ. Προσωπικά νομίζω ότι αυτό το τελευταίο μετράει πάνω απ’ όλα.

Η πρόσβαση στην απόκτηση αλλά και στην έκδοση βιβλίων, έχει διαφοροποιηθεί τα τελευταία χρόνια, με τη χρήση του διαδικτύου, των μέσων κοινωνικής  δικτύωσης αλλά και την ευρεία πλέον δυνατότητα των αυτοεκδόσεων. Πιστεύεις ότι διανύουμε περίοδο πνευματικής ένδειας ή αυτή η άνεση προσφοράς και ζήτησης προσθέτει  αξία στα λογοτεχνικά δρώμενα; Κάποτε, υπήρχαν λίγοι εκδοτικοί οίκοι συγκριτικά με το σήμερα. Τους πήγαινες το κατ΄ εσένα αριστούργημά σου, το εξέταζαν και αν τους άρεσε, τότε το θέμα είχε ευτυχή συνέχεια. Ο εκδοτικός αναλάμβανε  τα πάντα μέχρι και την διαφήμιση του έργου.

Σήμερα, ναι μεν υπάρχουν λίγοι από τους παλαιούς εκδοτικούς, αλλά δεν αρκούν, δεδομένου ότι οι μισοί Έλληνες είναι είτε ποιητές, είτε συγγραφείς. Αυτό δεν είναι απαραίτητα  κακό. Ξεπήδησαν λοιπόν δεκάδες δεκάδων εκδοτικοί, ένα επάγγελμα και αυτό στα τόσα, που είτε έναντι ενός σοβαρού τιμήματος, είτε συνεκδοτικά, εκδίδουν το βιβλίο σου  με χαμηλό τιράζ προς αποφυγήν της μακάβριας πολτοποίησης   και όλοι είναι ευχαριστημένοι και χαρωπά τα χέρια τους κτυπούν. Πού το κακό; Η δε διάθεση του βιβλίου τους γίνεται με τις λεγόμενες παρουσιάσεις, άλλη πονεμένη και αυτή ιστορία. Τώρα αν όλα αυτά κάνουν καλό ή κακό στη λογοτεχνία δεν θα το κρίνω εγώ.

Πώς πιστεύεις επηρεάζει ένα ανάγνωσμα το χαρακτήρα του αναγνώστη; Διαμορφώνει η Λογοτεχνία την προσωπικότητά μας; Για να διαμορφώσει ριζικά την  προσωπικότητά μας το βρίσκω κομματάκι τραβηγμένο. Την  αισθητική μας ναι.

Ενέχει θεωρείς ψήγματα ματαιοδοξίας η ενασχόληση με την γραφή; Τι προσδοκά ένας ποιητής, ένας συγγραφέας, ένας λογοτέχνης τελικά; Κακά τα ψέματα, ψήγματα ματαιοδοξίας υπάρχουν, αν θεωρηθεί ματαιοδοξία η ανάγκη να μοιραστείς με τον αναγνώστη το πόνημά σου. Γραφή χωρίς αναγνώστες είναι άχαρο πράγμα. Αλλιώς μη το πεις πόνημα, μα ένα μακρύ σεντόνι ιδεών, που τις γράφεις αενάως αποφορτίζοντας την ψυχή σου, τις κλείνεις σε ένα συρτάρι και τις διαβάζεις κατά καιρούς μόνος σου, άντε και κανένας βιτσιόζος φιλομαθής σάρακας. Ούτε καν σαν μονόλογος υπολογίζεται.

Κοιτάζοντας μπροστά, τι θα ήθελες ακόμα να γράψεις, τι θα ήθελες να κατακτήσεις; Δεν έχω στόχο ντε και καλά να γράψω κάτι συγκεκριμένο. Ό,τι έκανα μέχρι τώρα με την Έμπνευσή μου αυτό και συνεχίζω.

Αυτό το ταξίδι που άρχισα εδώ και λίγα χρόνια είναι στην τελική συναρπαστικό. Και η διαδικασία του να το δεις να γίνεται βιβλίο και να παίρνει μια θέση στον πάγκο του βιβλιοπωλείου, μια Ιθάκη που την αποζητάς ξανά και ξανά, με νέους ήρωες φίλους, για να μην πω εραστές και με κράξουν οι χαζο-Πηνελόπες…

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα:

Η Λένα Μαυρουδή Μούλιου γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Είναι μουσικός, Πτυχιούχος Πιάνου και Δασκάλα του Εθνικού Ωδείου Αθηνών και Συνθέτις. Έγραψε πάνω από διακόσια τραγούδια σε στίχους ως επί το πλείστον δικούς της. Μελοποίησε επίσης μια σειρά ποιημάτων  της για παιδιά, και νανουρίσματα . Μπορεί κάποιος να ακούσει τα τραγούδια της στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ – sound cloud lenamm. Διασκεύασε επίσης γνωστά παιδικά παραμύθια. Έχει γράψει: «ΤΟ  ΠΙΑΝΟ  ΜΟΥ  ΚΑΙ  ΤΑ  ΤΡΑΓΟYΔΙΑ ΜΟΥ» (Στίχοι), «ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΑΝΓΚΟ» (Ποιήματα). Επίσης: «Λένα εκ Βαθέων» (αφηγηματικό –βιογραφικό), «Η Παρέα η Καλοκαιρινή» (μυθιστόρημα), «Μ Α Ρ Ι –Ν Α» (μυθιστόρημα – Η συνέχεια της ‘Παρέας της Καλοκαιρινής’), «ΤΟ  ΤΕΤΡΑΔΙΟ» (μυθιστόρημα), «ΥΠΟΨΙΕΣ» (μυθιστόρημα), «ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ» ( μυθιστόρημα ), «Αnimateur» (νουβέλα), «Ο βράχος και το γράμμα» (νουβέλα), «ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ» (συλλογή), «Στην πλαγιά της βίλας» (μυθιστόρημα), «ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ: Ο βράχος» (συλλογή), «ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ: Η γραμματέας» (συλλογή),  «ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ: H διαφήμιση» (συλλογή), «ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ: Εγγλέζικο γκαζόν» (συλλογή), ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΔΙΗΓΗΜΑΤΩΝ «Η ΤΖΟΚΟΝΤΑ».

ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ: ΣΙΚΕΛΙΑΝΑ 2015 ΔΥΟ ΠΡΩΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ  ΜΟΥΣΙΚΗΣ( Σύνθεση -Ερμηνεία στο Πιάνο), ΒΙΒΛΙΟΦΙΛΟΙ ΈΔΕΣΣΑΣ  Γ΄ΈΠΑΙΝΟΣ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΛΕΜΕΣΟΥ Β’ ΕΠΑΙΝΟΣ  2015, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΉ ΣΥΝΤΡΟΦΙΆΛΕΜΕΣΟΥ Γ΄ΈΠΑΙΝΟΣ 2016, ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΠΑΦΟΥ Ε’ ΕΠΑΙΝΟΣ 2014, ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΕΧΝΩΝ  ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ  2015 Γ’ ΕΠΑΙΝΟΣ, Π.Ε.Λ. ΕΠΑΙΝΟΣ 2015 στη Νουβέλα «Ο βράχος και το γράμμα», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2015 ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 12 ΝΙΚΗΤΡΙΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ EBOOK, ΒΟΝΣΑΙΣΤΟΡΙΕΣ 2016 Η’ ΕΠΑΙΝΟΣ ΠΟΙΗΣΗΣ, ΚΑΣΤΕΛΛΙΑ Σ. ΞΕΦΛΟΥΔΑΣ  2015 ΔΙΑΚΡΙΣΗ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΝΑΤΥΠΟ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΊ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ 2016, AUDIO BOOK VERAMAND (MΙΑ από τις 12 ΝΙΚΗΤΡΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ EBOOK), ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΕΣ ΠΕΝΕΣ Β’ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΝΙΚΗΤΗΡΙΩΝ ΔΙΗΓΗΜΑΤΩΝ, ΕΠΟΚ ΑΡΙΣΤΕΙΟ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ 2015, BONSAISTORIES έπαινος στον ποιητικό διαγωνισμό 2015, ΣΙΚΕΛΙΑΝΑ ΔΎΟ ΠΡΏΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΚΑΙ ΈΝΑ Β΄ ΣΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ 2016, Π.Ε.Λ. ΕΠΑΙΝΟΣ ΣΤΗΝ  ΝΟΥΒΕΛΑ «ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ» 2016, Universe pathways Έπαινος «Τα μπλουζ της πόλης».

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: Συλλογή διηγημάτων «Η πόρτα στα δεξιά» (εκδόσεις τοβιβλίο),  Μυθιστόρημα «Υποψίες» (εκδόσεις τοβιβλίο) – A’ Βραβείο Μυθιστορήματος (ΕΠΟΚ, 2016), Μυθιστόρημα «Θάνατος στο πάρκο» (εκδόσεις τοβιβλίο), Μυθιστόρημα «Η Βίλα της Ιθάκης» (εκδόσεις Πνοές Λόγου και Τέχνης), Συλλογή διηγημάτων «Υδροχόος με Σκορπιό» (εκδόσεις τοβιβλίο).