«Βρίσκοντας μία καινούργια μητέρα, μία καινούργια ζωή», ένα διήγημα της Μαρίας Σκαμπαρδώνη

Ο Γιωργάκης ήταν ένα πολύ ζωηρό παιδί. Συνήθιζε να μαλώνει με τους συμμαθητές του, να τους κλέβει  τις γομολάστιχες ή να τους τραβάει τα μαλλιά. Ερχόταν σε ρήξη με τους δασκάλους και δε ντρεπόταν να τους δείχνει το πλούσιο και μερικές φορές χυδαίο λεξιλόγιό του. Εκείνοι θύμωναν μαζί του, τον έδιωχναν από την αίθουσα και προσπαθούσαν να τον πείσουν να βάλει μυαλό.

Για μία ακόμα μέρα, εκείνο το πρωί, τον έδιωξαν από την αίθουσα. Στο γραφείο των δασκάλων τού είπαν να πάει. Φτάνοντας εκεί, συνάντησε τη δασκάλα του, που τους δίδασκε θρησκευτικά.

-Γιωργάκη, τον ρώτησε, τι συμβαίνει πάλι;

-Με έδιωξαν κυρία, απάντησε. Μου είπαν να έρθω στο γραφείο των δασκάλων γιατί έκανα, λέει, φασαρία.

-Γιωργάκη, γιατί φέρεσαι έτσι; τον ρώτησε η δασκάλα , η οποία κοίταξε τον ίδιο πιο προσεκτικά, παρατηρώντας τα φθαρμένα και σκισμένα του παπούτσια.

-Μου αρέσει να κάνω πλάκες, απάντησε εκείνος. Δεν το κάνω από κακία, ούτε από πρόθεση να μειώσω κάποιον.

-Ναι, αλλά κάνεις φασαρίες και αναγκάζεις τους δασκάλους να σου φωνάζουν ενώ δε θέλουν. Η μητέρα σου τι λέει για όλα αυτά;

-Η μητέρα μου δεν μπορεί να έχει γνώμη για όλα αυτά, δεν είναι κοντά μου.

-Και πού είναι;

-Στους ουρανούς…

Ένας κόμπος κάθισε στο λαιμό της δασκάλας και αισθάνθηκε μία δυσκολία στην αναπνοή.

-Ο πατέρας σου; Τον έχεις κοντά σου;

-Όχι, είμαι ορφανός. Μένω σε ένα μικρό σπίτι εντελώς μόνος μου.

Η δασκάλα παρατήρησε τη συγκίνηση που ασυναίσθητα δραπέτευσε με τη μορφή δακρύων από τα μάτια του Γιωργάκη.

-Γιωργάκη, άκου να δεις τι θα κάνουμε. Αύριο θα έρθεις ξανά την ίδια ώρα σε αυτό το γραφείο γιατί θα έχω ένα δώρο για να σου προσφέρω. Αύριο θα έχεις ένα καινούργιο ζευγάρι παπούτσια δικό σου!

-Σας ευχαριστώ κυρία! φώναζε ο Γιωργάκης.

-Από εσένα θα ήθελα όμως άλλες δύο μικρές χάρες. Να μην ξανακάνεις φασαρία την ώρα του μαθήματος και αντί για κυρία να με λες ‘’μαμά’’.

Ο Γιωργάκης δεν είπε τίποτα, η αγκαλιά που της έδωσε και η σιωπή τα είχαν ήδη φανερώσει όλα. Εκείνη ήταν η ημέρα που ο άτακτος Γιωργάκης θα έβρισε μία καινούργια οικογένεια, μία καινούργια μητέρα.

Ίσως σας αρέσει και

Αφήστε το σχόλιο σας

*

Ας γνωριστούμε

Όσοι αγαπάτε τη γραφή και μ’ αυτήν εκφράζεστε, είστε ευπρόσδεκτοι στη σελίδα μας. Μέσω της γραφής δημιουργούμε, επικοινωνούμε και μεταδίδουμε πολιτισμό. Φροντίστε τα κείμενά σας να έχουν τη μορφή που θα θέλατε να δείτε σε αυτά σαν αναγνώστες. Τον Μάρτιο του 2016 ίδρυσα τη λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής», με εφαλτήριο την αγάπη μου για τις τέχνες και τον πολιτισμό αλλά και την ανάγκη ... περισσότερα

Αρχειοθήκη