Ένα κορίτσι γράφει στο στήθος της βροχής
τραγουδάει στα χείλη του σκοταδιού
κοιμάται στα χνάρια της καταιγίδας
χαμογελάει στο κενό
Δεν έχει φεγγάρια να ξοδέψει
ούτε ήλιους να παζαρέψει το αύριο
Δεν έχει φιλιά να σπαταλήσει
ούτε ρίγη να αντιδωρίσει
Πάντα φτωχοί ήταν οι έρωτες
με τρύπιες τις άδειες τσέπες τους
Ένα κορίτσι σφίγγει στα δόντια
το μαχαίρι της ποίησης
και την κραυγή της λύτρωσης
Ταξιδεύει απροστάτευτο στο άδηλο
και στο ύποπτο του χρόνου
Μα δεν φοβάται
Δεμένο κρατάει στον κόρφο της
το ματωμένο χρυσόμαλλο δέρας
Στις χούφτες κρύβει τα δόντια της Μέδουσας
και τα πλοκάμια του Δέους
Και πορεύεται
Ένα κορίτσι πολιορκεί το πάθος
πίνοντας άκρατο το κατακόκκινο κρασί
της ελευθερίας της
H Φιλαρέτη Βυζαντίου (λογοτεχνικό ψευδώνυμο της Μαρίας Φ. Ιωάννου) γεννήθηκε το 1966 στην Καλαμπάκα Τρικάλων. Εκεί τελείωσε τις γυμνασιακές της σπουδές και στη συνέχεια σπούδασε με υποτροφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ.. Αποφοίτησε με ειδίκευση στις βυζαντινές και νεοελληνικές σπουδές. Έκτοτε εργάζεται ως φιλόλογος καθηγήτρια στη Μέση Εκπαίδευση. Σήμερα ζει και δημιουργεί στην Καρδίτσα.
Με την ποίηση και τη λογοτεχνία ασχολείται από τα φοιτητικά της χρόνια, δημοσιεύοντας κατά καιρούς έργα της σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες.
Η πρώτη της ποιητική συλλογή εκδόθηκε το Νοέμβριο του 2018 από τις εκδόσεις ”ΚΥΜΑ” με τον τίτλο ”ΠΥΡ ΕΣΩΤΕΡΟΝ”.
Αφήστε το σχόλιο σας